اموال منقول و غیر منقول 

اموال در علم حقوق به دو دسته کلی تقسیم می شوند:اموال منقول و اموال غیر منقول . برخی از اموال هستند  که اگر چه غیر غیر منقول هستند  ولی به دلایلی قانون گذار حکم غیر منقول  را در مورد  آن ها جاری کرده است. 

1-اموال منقول 

منقول از نظر لغوی به معنای قابل حمل دارایی منقول ،انتقال یافته ،برداشته شده به کار رفته است.درقانون مدنی اموال منقول به اشیایی که نقل آن از محلی به محل دیگر  ممکن باشد  بدون اینکه به خود یا محل آن خرابی وارد آید،گفته شده است :مانند اثاثیه منزل ،ماشین ،بخاری ،کولر و غیره .

2-اموال درحکم منقول 

اموال در حکم منقول در واقع قابل نقل و انتقال  نیستند اما قانون گذار  آن هارا منقول دانسته است . ازجمله طلب به هر سببی که حاصل شده باشد مانند مال الاجاره ، ثمن در بیع ،حق خیار ،حق شفعه ،حق وثیقه براموال منقول ،حق اختراع ،حق تالیف و ترجمه ،حق شرکا و شرکت های تجاری  و امثال آن همگی اموال منقول محسوب می شوند.

3-اموال غیر منقول 

اموال غیرمنقول درلغت به معنای غیر قابل حمل است  و این معنا با مباحث حقوقی مناسبت دارد .لذا قانون گذار : اموالی را ک نتوان از محلی به محل دیگر نقل نمود اعم از اینکه استقرار آن هاذاتی باشد ، یا به واسطه عمل انسان ،به نحوی ک نقل آن مستلزم خرابی یا نقص خود مال  یا محل آن شود . غیر منقول شمرده است. 

همچنین اراضی ،ابنیه ، اشیا و هرچه که در بنا منصوب و عرفا جزء بنا منصوب و عرفا جزء بنا محسوب می شود ، غیر منقول می باشد. منظور از ابنیه : چیزی است ک به وسیله عمل انسان بر روی زمین با چوب،آهن،سنگ،آجر،آهک،خاک،سیمان و امثال آن ساخته شده است . هتمچنین  کارخانه ها ، تاسیسات و آنچه در زمین به کار رفته ،مانند لوله های آب ،برق ،تلفن و امثال  آن ، آب انبار حوض ، قنوات ، چاه آب زاغه گوسفندان در کوه یا زیر زمین درحکم ابنیه محسوب می گردد. و به نظر بعضی از حقوق دانان : ابنیه شامل هرنوع بنایی می شود  اعم از اینکه به شکل خانه ،دکان ،کاروان سرا ،یا حمام باشد.