عاریه عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین به طرف دیگر اجازه می دهد که از عین مال او به صورت رایگان منتفع شود. عاریه دهنده را معیر و عاریه گیرنده را مستعیر گویند. هرچیزی که بتوان با بقای اصلش از آن منتفع شد . می توان موضوع عقد عاریه قرار بگیرد. منفعتی که مقصود از عاریه است ، منفعتی است که مشروع و عقلایی باشد . عاریه عقدی است جایز و به موت هریک از طرفین فسخ می شود.مستعیر ضامن تلف یا نقصان مال عاریه  نیست مگر در صورت تفریط یا تعدی . مستعیر مسوول نقصان ناشی از استعمال مال عاریه نیست ، مگر اینکه در غیرمورد اذن ، استعمال نموده باشد و اگر عاریه مطلق بوده ، برخلاف متعارف استفاده کرده باشد . اگر برمستعیر شرط ضمان شده باشد مسوول هرکسر و نقصانی که ایجاد شود، خواهد بود ، اگرچه مربوط به عمل او نباشد مخارج لازمه برای انتفاع ازمال عاریه بر عهده مستعیر است و مخارج نگهداری آن تابع عرف و عادت است مگر اینکه شرط خاصی شده باشد . مستعیر نمی تواند مال عاریه را به هیچ نحوی به تصرف غیر دهد مگر به اذن معیر.

غصب

غصب یعنی فردی به زور و با اعمال قدرت برمال دیگری مسلط شود . ماده 308 قانون مدنی در تعریف غصب می گوید : غصب استیلا بر حق غیر است و به نحو عدوان . از نظر شریعت اسلام:

اولا غصب حرام است . 

ثانیا موجب ضمان است ، به این معنی که انسان هر تصرفی که درمال غصبی کند حرام است و باید از عهده خسارت وارده یا جبران عمل خود بر آید . چنانچه شنیده اید که مثلا  وضو با آب غصبی  یا نماز با لباس غصبی  یا محل غصبی باطل است .