بهونه آوردن خوراکه ما آدم هاست!
چه چیزی بهتر از این
بجای اینکه کلی سختی بکشیم و برای رسیدن به هدفمون تلاش کنیم
یه بهونه میاریم و خلاص!
حق هم داریم
بهانه آوردن مثل موقعی که لم میدیم و میشینیم یه فیلم هیجان انگیز می بینیم استرسمون رو از بین میبره
می تونیم اصلا عادت کنیم که بهونه بیاریم و اینجوری فعلا روزگار بگذرونیم
وقت ندارم...سرم شلوغه
این جمله بیشتر به این معنیه که اولویتمون اون کار نیست...ندیگه کلی کارهای ریز و درشت هست که هر روز انجام میدیم و برای اون ها وقت داریم
پول ندارم....
خیلی خلاقانس! با یک جمله کوتاه کلی از استرس هامون رو چال می کنیم
خیلی وقت ها این بهونه رو می تونیم با ایده آلگرایی یکی بدونیم
خودمون هم می دونیم که می تونیم با کمترین امکانات هم شروع کنیم و پیش بریم ولی خب چون می خوایم کارمون خیلی خفن به نظر بیاد حاضر نیستیم طوری شروع کنیم که بنظر بیاد مبتدیم!
نمی دونم چطوری؟
خدایش این ضایع ترین بهونس! جوابش یک کلمست
گوگل
توی گوگل هر چیزی رو که بخوایم می تونیم رایگان و با یک جستجوی ساده بدست بیاریم و مطالعه کنیم
مشکل اینه که حوصله مطالعه رو نداریم ; )
نمی تونم تغییر کنم
با کوچک ترین تغییر ممکن شروع کن....روزی یک ساعت در مورد کاری که نیاز هست اطلاعات بدست بیاری بزار و مطالعه کن....روزی یک ساعت پیاده روی کن...مهم اینه که واقعا می خوای به هدفت برسی یا نه؟
هنوز آماده نیستم!
این بدترین بهونست...چون ما خودمون هم می دونیم که فقط کافیه شروع کنیم...ولی ایده آلگرایی مدام مارو عقب میندازه...شاید هم تنبلیم و حوصلش رو نداریم...یا بهتره بگیم اولویتمون این نیست که توی این کار موفق بشیم! از موفقیت می ترسیم!
به نتیجه نمیرسه
این بیشتر نشون میده که مشکل صبر داریم
اگه انتظار داریم کاری که یکی دوسال تلاش مستمر می خواد رو دو یا سه ماهه قراره بهش برسیم بیشتر داریم خودمون رو گول می زنیم
بهتره یه برنامه بلند مدت بریزیم و رهاش نکنیم
تاریخ خبر : ۱۴۰۰/۰۵/۲۴
